Mijn plekje is nog lang niet af. Ik heb nog allerlei plannen en met iedere klus die ik doe zie ik weer iets dat het nog mooier, leuker of praktischer kan maken. Maar je kunt niet in de ontwerpfase blijven hangen dus maar een begin gemaakt met het gebruik van mijn vuurplaats. Eerst een gemengde cirkel die georganiseerd werd door een vriendin. Als hoeder van de plek heb ik er aan bij mogen dragen dat er een fijne vertrouwelijke sfeer ontstond er werd open gedeeld waardoor iedereen een stukje lichter en gelukkiger weer naar huis ging. 

Dinsdag kwam er een andere groep. Een groep mannen die ik ken via Firemakers. Firemakers is de organisatie waar ik de facilitators opleiding heb gedaan. Na de opleiding zijn we met 6 mannen een Sacred Witness cirkel gestart. 6 mannen die al wat dieper zijn gegaan met zichzelf maar nu verbinden met elkaar om verder te kunnen groeien. Via zoom hebben we al een aantal mooie gesprekken gehad maar er miste iets. Er was geen echte verbondenheid te voelen. Ik dacht meteen dat het mooi zou zijn om mijn stekkie aan te bieden, maar in mijn gedachten woonde ik te ver van iedereen vandaan. Toch voelde ik dat ik de vraag moest stellen.

Tot mijn grote verbazing reageerde iedereen meteen enthousiast. Yes, het gaat gebeuren, en dan weer de twijfel. Zal het wel doorgaan, misschien is het wel slecht weer, kunnen we wel een geschikte datum vinden op korte termijn, hoe ga ik het precies organiseren om de mensen die met de trein komen hier te krijgen…. Ik ben er maar gewoon aan begonnen. Mijn denken heeft me al zo vaak weerhouden van dingen waarvan mijn gevoel zei dat het wel goed zou komen. 

Het pad dat ik ingeslagen ben is niet in beton gegoten. Het is een grillig pad dat soms mooi en breed is maar ook vaak smal, stijl en bezaaid met twijfels. Maar ik heb geleerd om over die twijfels heen te stappen. Die twijfels zijn goed, die maken me alert. En op de juiste manier bekeken leveren ze me vaak mooie inzichten over mezelf op. Maar ik laat me er niet meer door tegenhouden. Ik voel dit ook binnen de cirkels. Mensen die hun twijfels uitspreken of ondanks hun twijfels zeggen waar het schuurt zorgen ervoor dat er een gesprek ontstaat. Door grondig te onderzoeken waar de schoen wringt worden we samen wijzer. Maar er gebeurt meer.

Tijdens de zoommeetingen hadden we een aantal mooie gesprekken gehad maar dat gebeurde veel vanuit de mind. Een soort intellectuele zoektocht naar wijsheid waar op zich niets mis mee is, maar er ontstond een behoefte naar meer, naar verdieping, naar echt voelen wat er diep in ons speelt. Nou dat is gelukt. 

Bij aankomst was iedereen al enthousiast over de plek. De meesten wonen in de stad dus om nu even lekker in de natuur te zijn voelde als een bevrijding. Het was even onderzoeken hoe het precies zou gaan lopen. Ik merk aan mezelf dat ik daar nog geen leidende rol in speel. Ik ben meer geneigd om dingen te laten ontstaan maar soms is het voor iedereen fijn als er duidelijke afspraken worden gemaakt. De vraag of er wel of niet gerookt mag worden bij het vuur vond ik een beetje vreemd…tot we er serieus over begonnen te praten dat dit niet zomaar een kampvuurtje is. 

Een mannencirkel is ook niet zomaar een praatgroep. Het is een spirituele aangelegenheid en het is daarom erg belangrijk om een aantal basisregels aan te houden. Deze standards spreken we van tevoren af. Dit is nodig om een veilige omgeving te creëren voor iedereen. De eerste en belangrijkste regels is dat alles wat binnen de cirkel gezegd wordt ook binnen de cirkel blijft. Niets wordt persoonlijk genomen, we bespreken gedrag of ideeën maar het besef dat daarmee geen oordeel geveld wordt over de persoon zelf is essentieel. Ik merk aan mezelf dat ik dat soort afspraken zo vanzelfsprekend vindt dat ik ze nog wel eens vergeet in te brengen. Het gesprek dat we hierover hadden ging zo kneiterhard de diepte in dat we in een bijzondere energie kwamen. Een krachtige mannelijke energie waarbij harde woorden gesproken werden en waar toch veel liefde en respect voor elkaar voelbaar was. Wauw, daar gaat het over, hier worden mooie lessen geleerd en het opende iedereen voelde ik. 

Het vuur is heilig en het moet met respect behandeld worden. Op die manier kan er iets ontstaan dat groter is dan de som der delen. Zoals het vuur brandt in de ruimte tussen de houtblokken die tegen elkaar aan liggen ontstaat er tussen mensen een energie als er de juiste ruimte is om het te laten branden. Het is hartverwarmend om te voelen wat voor een magie er dan ontstaat. Dan wordt er geraakt aan heiligheid. Dan vindt er heling en verbroedering plaats. 

Wat gisteren gevoeld is nemen we allemaal mee in de wereld. Dit dragen we voor altijd bij ons, nu ik dit schrijf wordt ik gewoon emotioneel en dat ben ik niet zomaar. Dit is hoe ik mijn steentje bij wil dragen aan een mooiere wereld. Een wereld vol liefde en magie. Niet alleen licht en tierelantijntjes maar echte kracht. Het is toch fantastisch om op deze manier alle shit om te vormen tot mest voor nieuwe groei. Zo groeit de lotus omhoog uit de modder en als de bloem ontluikt blijft er niets maar aan hechten. 

Ik voel nu dat mijn plek is ingewijd. Ik voel me ook gedragen door mijn broeders. Wat wij gisteren in de wereld gezet hebben is groots. En ik voel me diep dankbaar dat ik hier mijn bijdrage aan heb mogen leveren.